Kişinin yaneşeliığı sosyete ortamında değeri olan , kapasite, hesap ve öbür davranış biçimlerini vüruttirdiği vetirelerin tüyöneten.
Terbiye, önceden saptanmış esaslara nazaran insanoğluın davranışlarında belirli vürutmeler sağlamaya yarayan planlı etkisinde bırakır sürecidir.
Terbiye; ferdin davranışlarındaki yaşantısı yoluyla kasıtlı olarak ve isteyerek değmeseleme meydana getirme sürecidir.
Görüldüğü kabilinden eğitimin bir çok teşhismı mimarilabilmektedir. Fakat, günümüzde çoğunlukla tercih edilen teşhism:
“Ferdin davranışında, kendi yaşantısı yoluyla ve kasıtlı olarak mergup yönde( eğitimin lakinçlarına oranlı ) değmeseleme meydana getirme sürecidir.” Şeklindedir.
Bu teşhis nazaran;
· Terbiye bir vetiretir.
· Terbiye sürecinde, ferdin davranışlarının mergup yönde değmeseletirilmesi lakinçlanmaktadır.
· Davranışlarındaki değmeseleme kasıtlı olarak gerçekleştirilmektedir.
· Terbiye sürecinde ferdin kendi yaşantıları esastır.
EĞİTİMİN SÜRECİ
Eğitimin üç omurga öğesi vardır.
1. Ammaç
2. Öğretme ve öğrenme etkinlikleri
3. Değerlendirmeler
Terbiye lakinçla başlar, öğretme-öğrenme etkinlikleriyle devam değer ve kıymetlendirme ile son bulur. Sürecin bu mantığı bilcümle kültürler sinein bire birdır. Ammaçların içinde ne olduğu ve öğrenme sinein kullanılan öğretme yöntemleri kültürden kültüre nazaran değmeseleebilir, fakat sürecin doğkakımı değmeselemez.
Terbiye kapsamı ve teşhismlanması açısından çok geniş bir kavramdır. Tarih boyunca birkötü filozof ve eğitimci, eğitimin ne olduğuna üzerine farklı farklı teşhismlamalarda bulunmuştur. Hasetmüzde ise eğitimin akseptans edilen standart teşhismı şudur: Terbiye, ferdin davranışlarında kendi yaşantıları yoluyla kasıtlı olarak istendik davranış değmeseleikliği meydana getirme sürecidir. Bu teşhismlama ekseninde eğitimin umumi hatları çizilebilir. Bu teşhismlamanın ortamında eğitime üzerine temelı önemli kavramlar vardır. Özellikle “kendi yaşantıları yoluyla”, “kasıtlı olarak”, “istendik davranış değmeseleikliği” ve “müddetç” kabilinden kelimeler eğitimin asıl taşlarıdır.
Terbiye, âdem evladı sinein ömür boyu devam fail bir vetiretir ve davranışlarda değişiklik meydana getirir. Bu davranış değişimleri ise ferdin kendi tecrübelerine dayanır. Davranış değişimleri istendik şu demek oluyor ki beklentilere ve hedeflere oranlı olabileceği kabilinden istenmedik yönde de vürutebilir. Terbiye sürecinin meseleletilmesi ise kasıtlı şu demek oluyor ki programlı ve programlı olabileceği kabilinden vürutigüzel de olabilir. Kasıtlı olarak meydana getirilen eğitime formal eğitim, vürutigüzel meydana getirilen eğitime ise informal eğitim denir. Elan açıklayıcı bir örnek verirsek okul, dershane, eğitim merkezleri kabilinden mekânlarda maruz eğitim formal; ferdin kendi çevresinden edinmiş olduğu ve planlı programlı olmayan eğitim ise informal eğitidir. şu demek oluyor ki eğitim sadece okullardaki öğrenmelerle sınırlı değildir.
Terbiye Türleri
Terbiye türlerine nazaran sınıflandırıldığında formal ve informal eğitim sarhoş olmak üzere dü tür ortaya çıkar. Formal eğitim okullarda ya da kurumlarda belirli bir tasavvur ve program çerçevesinde gerçekleştirilir ve bu eğitim tipinin belirli bir amacı vardır. Bu düzende eğitim süreci yönetimsel bir kadro ve eğitmenler aracılığıyla planlanır. İnformal eğitim ise resen vüruten hesapsız ve programsız meydana getirilen eğitimdir ki can bu eğitimi toplumsal çevresinden gizil olarak edilir.
Terbiye Sistemi
Terbiye, bir mekanizma olarak ele allıkındığında ise eğitim sisteminin üç omurga ögesi bulunmaktadır: Bunlar kaynaklar, vetireler ve çıktılardır. Kök; eğitimin beslendiği öğretmen, öğrenci, yapı, tesisat, maliyet, personel kabilinden fiziksel unsurlardır. Süreç; okul ortamında meydana gelen dersler, öğrenme yaşantıları ve öğüt aktiviteleridir. Çıktılar ise bireyde marifet, yeterlilik, izin, test sonuçları kabilinden mergup davranış değmeseleiklikleridir.